Nazywam się Monika Rakusa. Jestem dyplomowaną psycholożką i psychoterapeutką, absolwentką Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej (obecnie Uniwersytet SWPS) i czteroletnich studiów podyplomowych – (Integracyjnego Programu Szkolenia Psychoterapeutów w Profesjonalnej Szkole Psychoterapii, prowadzonej przez Instytut Psychologii Zdrowia, posiadającego akredytację Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Integracyjnej). Obecnie przyjmuję klientów w Ośrodku Psychoterapii i Promocji Zdrowia OGRÓD.

Nurt Integracyjny

Zajmuję się psychoterapią indywidualną osób dorosłych. Pracuję w podejściu integracyjnym. Podejście to opiera się na założeniu (inspirowanym psychologią humanistyczną i egzystencjalną), że podstawą psychoterapii powinna być wolność i autonomia klienta, jego prawo do subiektywizmu. Zadaniem psychoterapeuty jest w tym ujęciu empatyczne podążanie za klientem, za jego rozumieniem siebie, potrzebami i celami. Mówiąc inaczej – podejście integracyjne akcentuje znaczenie partnerstwa i autentyczności relacji psychoterapeutycznej w procesie zdrowienia. Dlatego psychoterapeuta – stosownie do potrzeb osoby korzystającej z pomocy – integruje (w sposób elastyczny i twórczy) techniki i metody najprzeróżniejszych szkół psychoterapeutycznych. Ważną perspektywą dla terapeuty integracyjnego jest też ta – stosowana w psychoterapii skoncentrowanej na schematach.
Pracuję pod stałą superwizją.

Prywatnie

Mam dwoje dorosłych już, lub prawie dorosłych dzieci (syn ma lat 29, córka 17). Ważna w moim życiu jest też literatura i pisanie. Jestem autorką kilku książek beletrystycznych (powieści, opowiadań, także baśni). W młodości studiowałam polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Później, ale jeszcze zanim dostałam się na psychologię, a potem na studia doktoranckie, pracowałam jako dziennikarka i współautorka filmów dokumentalnych. Istotnym etapem w moim życiu zawodowym była kilkuletnia praca dla USHMM w Waszyngtonie w programie Archiwum Historii Mówionej – nieżydowscy świadkowie Zagłady.

Prywatnie – bardzo lubię piosenkę (jako gatunek), zwłaszcza piosenkę polską. Uwielbiam śpiewać, choć niestety (ze względu na brak warunków) śpiewam głównie w myślach. Moją wielką pasją są też rozmowy z ludźmi. Tak się więc szczęśliwie złożyło, że pracując jako psychoterapeutka nie tylko mam szansę pomagać innym i spełniać się zawodowo, ale też robić coś, co lubię najbardziej.

Zapraszam do gabinetu.